Einde van een tijdperk: De Herders van Balloo nemen afscheid van het Balloërveld

In het weekend vóór hun vertrek worden de schapen nog één keer geschoren. Daarna begint een intensieve periode van opruimen en afscheid nemen: de schaapskooi wordt leeggehaald, het wolatelier afgebouwd, de woning ontruimd. Een pijnlijk proces voor iedereen die betrokken is bij deze bijzondere plek en kudde.

Hoewel er een nieuwe herder op het Balloërveld komt, neemt deze zijn eigen kudde mee. De schapen die hun hele leven op het Balloërveld hebben geleefd – geboren, gegroeid en gewend aan dit landschap – moeten hun vertrouwde omgeving verlaten. Dat is een verdrietig gegeven.

Gelukkig is er op de valreep een mooie oplossing gevonden. De kudde verhuist naar Brabant, waar een collega-herder een natuurgebied beheert dat qua karakter sterk lijkt op het Balloërveld. Deze herder deelt dezelfde visie op schapenhouderij én op de duurzame verwerking van wol. Daarmee krijgt de kudde een nieuwe toekomst in een omgeving die recht doet aan de zorg en idealen van Marianne en Albert.

We willen iedereen bedanken voor de steun, betrokkenheid en warme reacties van de afgelopen tijd. Het afscheid valt zwaar, maar de herinneringen en de impact van het werk van de Herders van Balloo blijven nog lang voelbaar in het landschap én in de harten van velen.

Een jaarlijkse, feestelijke traditie van het schapen scheren heeft dit keer een zwart randje. Want direct na het scheren, zondagmiddag, komt de veewagen. Dan vertrekt de kudde – voor het eerst en voor het laatst – voorgoed van het Balloërveld. Een intens emotioneel moment, het definitieve afscheid van een vertrouwde kudde op een plek waar ze thuishoorden. Het is werkelijk het einde van een tijdperk.